Ślady kolonii Neudorf-Neubrov na zdjęciach satelitarnych
Jak wspomniano wcześniej, jeszcze w latach 1984–1985. podczas przygotowywania byłych kolonii na pola zbiorowych gospodarstw, ślady ich istnienia zostały ostatecznie zniszczone. Tylko środkowa część kolonii Neudorf pozostała nietknięta. Dziś zachował się cmentarz luterański, dwie ceglane piwnice i jeden dom na obrzeżach miejscowości Podlyze.
Wiadomo, że starożytne mapy i plany są jednym z najlepszych źródeł informacji historycznych. Porównajmy jedną z najbardziej szczegółowych map w tym artykule, a mianowicie polską mapę z 1933 roku. i zdjęcia satelitarne z 2006 roku.
|
Centralna część kolonii Nejbrow |
Północna część kolonii Neybrov, na której widoczna jest główna droga Gostinets |
Centralna część kolonii Neudorf |
Na pierwszym zdjęciu w środkowej części kolonii Nejbrow (Lashnewo) wyraźnie widzimy granice dziedzińca, które są dawane przez stare dęby. Według świadków w latach 1984–1985. ogromna liczba dębów została wycięta w koloniach. Nawiasem mówiąc, dziś ludzie nazywają te pola „koloniami”. Mówimy o polach na zachód od wsi Borysy, Szykiele i Podlyze.
Na drugim zdjęciu, w północnej części kolonii Neubrov w pobliżu cmentarza, wyraźnie nieistniejąca główna droga o nazwie „Gostinec”, która kiedyś łączyła dwie kolonie, jest wyraźnie widoczna.
Na trzecim zdjęciu w centralnej części Nejdorfu, gdzie nie przeprowadzono rekultywacji, zachowano największą liczbę śladów istnienia kolonii, a mianowicie granice licznych dziedzińców i ledwo zauważalną główną drogę.
Widać również na polach i częściowo zachowaną do dziś starą drogę Domachevo-Slawatycze. Zaczyna się od ul. Leśnej (ul. Sławatyczenska), omija stary Bug i kieruje się bezpośrednio do pasa granicznego.
(c) Ivan Prokopyuk
Data publikacji: październik 2008 r
Data aktualizacji: 30 grudnia 2019 r
Podczas kopiowania należy wskazać autora. Wykorzystanie do innych celów jest dozwolone tylko i wyłącznie za zgodą autora.
W razie wykorzystania materiałów tej strony internetowej, obowiązkowo ma być zsyłka do niej
Opracowanie oraz dyzajn strony internetowej: © Prokopiuk I. (2008-2022)